Güneş ülkesine can katarları
Yanarken özümün kan çiçekleri
Avuçlar dolusu karanfil içtim Kara çığlıklarda kin böcekleri Gözlerim çırasız ağıtlar biçtim Asıma nazlandı şiirler bensiz Hasrete sızlandı bağlama tensiz Böyle kavuşur mu insanlık dile Semaha durmuştu edibe gülü Öfkeden bıçaklar işlerken hile Nefessiz muratsız uçmaktı çölü Gidiyor muhlisin kışı damarı Kötülük üstüne halkın şamarı Ateşin içinde can veren kızlar Uçuşur özgürlük taş kanadında Azrail can almaz yüreği sızlar Cehalet helvası din kazanında Hasrete sulandı hanın yolları Handan duvaklandı açın kolları Böyle boynu bükük gidilmez hara Yürekte yangınlar kül olur beter Vicdanlar saramaz metalik para Sızlarken ayrılık çöl alır biter Erdal son sigara ciğerde yakar Behçet soluğunu duvara çakar Unutsak canlara ihanet dolar Madımak kanıyor dumanı tütmez Kurutsak acıyı vicdanlar solar Temmuzda buzlanır kuğular ötmez Muhibe çiçekli dallı fistanı Ateşler içinde kaldı destanı |
Derin ve izleri silinmeyen yaradır Madımak.Giden canlarımızın ruhları şad olsun...
Saygıyla dost...