Bir akşamüstü
adım sorulmuş mahallenin bütün evlerinde
O kadar uzağa gitmedim,gidemedim
Sarsıldı birkaç kez bedenim
Nasıl da sıcakmış ölüm anne
Göğsümde yangın yeri
Ve hala minicik bana bakarak ip atlayan çocukların elleri
Hani dönüp iki el sıksam
İstanbula sıkmış gibi olacaktım
Biliyorum onlar beni vursa bile
Ben onları vuramayacaktım
Şiirlerimi yasadışı buldular
Ben umut taşıdım
suça saydılar anne..

Dilimizi bilmezler belki
’oğlum!’ diye ağladığında başına üşüşen kadınlar
ama her ananın bir acısı vardır
Gözyaşlarından tanıştır çoğu
Ve akşamların elleri
yar göğsü,deniz sabahlara uyanırken
Ve yollarda taze ekmek taşıyan
fırıncı kamyonları gezmeye başladığında
Kırlangıçlar düşlerine yenik düşmüş
mevsimlerden vazgeçmişlerken
Otopsiyi gören savcı
Arabasına mendil satmaya çalışan çocuklarımıza küfür ederken
Gözlerimi benden aldılar anne
Bakışlarımı aldılar benden
Şimdi kurumuş dudaklarımın üstünde asfalt tozu
Üzerinde çıplak kadın resimli bir gazete sayfası
Tüm isyanlarımın haklılığıdır ölü bedenime basan üniformalı ayakkabısı
Ben türkü söyledim kurşun sıktılar anne..

Sorgula şimdi senden çaldığım tüm hayatları
Sorguladıkça çözülür hayat
Ve her zarfa gelir ölü bedenler
Bir baharı çağırır
kurşun sesleriyle yankılanan arnavut kaldırımlı sokaklar
Sessizliğin ortasında sesin durur
Ve ansızın hüsran uçuşur gözbebeklerimde
İhbarlara denk gelmişim
Adresler bulunmuş
Ve dün gece yarısı bir ispiyona adım bulaşmış
Esmer sevgilimin sokağı ihanetle kuşatılmış
Ve bir akşamüstü
Mahallenin tüm evlerinden adım sorulmuş
Hadi kapat üstümü üşümez ölü bedenler
Ama annemin yüzümü parçalamasını görmeyim açık kalan gözlerimle
Hadi kapat üstümü üşümez ölü bedenler
Ama bak okula gidecek öğrenciler
Hadi kapat üstümü üşümez ölü bedenler
Ama çok zayıfladım son günlerde
Ve birazdan evden çıkar
böyle görmesin beni esmer sevgilim
Hadi kapat üstümü üşümez ölü bedenler
Ama halen inkar ediyorum
Aradığınız kişi BEN DEĞİLİM..