Köpüklü İmzaartık korkmuyorum gölgelerden sarıldığım sindirdiğimdir . . . ! yastığımın diğer ucu bir çift rüyayı uyutuyor koynunda gözler ay kırığı eller nasır dökmüş bir hayat hikâyesinde kaçmış gibi büyük yalnız tenin üzerine düşer ömür duvağı sokaklar serin bir doğumun sancısını süpürürken sabahtan çuvalın dibine düşer karanlık saatler zamanı kopyalar anlık heyecanlar başlar dile vurmaya oysa; bâkir bir bûsenin dudaklarına değen tattı özlem kokusunda cennet karışımı ılık bir rüzgâr o da karıştırır ortalığı ıslak gülüşlere işlenen direniş kusar öfkesini helâllik almaksa kaderi bedeni doyuran tohum kıyılarda büyüme telâşında silinmez köpükle atılır altına son imza şehir toprağından sökülmeye adres yerini değiştirmeye yeminli sanki düğün ile ölüm arasında kalır kemik rengi hayâller ayağını sürüyerek gel hayat !!! 19/06/2013 15;05 eMİNeYZAMAN |
emeğinize sağlık efendim.
saygımla.