pusludur bayram sabahları
kentim pusludur
ne gece doğar güne
ne gün doğar ellerime


yoktur sıcacık bir nefes
ısıtacak yanağımı
gamzeleri öpen yalnızca
ıslak tuzlardır


sislidir bayram sabahları
pencerem sislidir
bahar çoktan terk etti bizi
mevsim ise kırk soğuklara devretti
giyeriz bayramlık yerine
ayaz düşleri


güneş doğmaz artık
bayram sabahlarına
doğmaz bahtımıza güneş
ürpertir rüzgarın ıslığı
zamanın sesi...


gökyüzüm gri bulutlara teslim
yalnızlığın soğukluğudur sarıldığım
ki kaç mevsim oldu saymadığım
siyah perdelerle örtülü odam
saçaklarından hüzün sarkan


ebem kuşağı donanırdı yüreğim
yeşil kentin
mavi bayram sabahlarında
şimdi esmer ayrılığı topluyorum
beti benzi solgun sokaklarında


ve
her bayram sabahı
sarı gülleri serip yollarına
kirpik tarlasından
taze yağmurlar akıtıyorum
siyah servi gölgeleriyle örtülü
yokluğuna…



Saba35