Vuslatgöğümün teni kömür dudak kıvrımında saklı hüzün göç eder gözlerimden bahar güze döner yüzüm kirpik çitlerinin sisi yüreğin çekmecesinin isine karışır neden ayrılık ve ölümün gözü karadır ve neden her doğan yeni gün sarı hasret sancısı içte bir yaradır ki aşk geceden yaprağa düşen çiy olup akla zarardır umut sırat arkasında vuslat elimize doğan yaprak mı yoksa ölürken sarıldığımız toprak mıdır? Saba35 |
elimize doğan yaprak mı
yoksa ölürken sarıldığımız toprak mıdır?
orası muamma...