Yürüyüp dereler, tepeler boyu
Dağlara yaslanmak geçer gönlümden
Bir çamoluk görsem akarken suyu
Altında ıslanmak geçer gönlümden

Gönlümü mest eder dağların başı
Üzüntümü alır toprağı taşı
Tepeler dağlarda bu yüzden naşî
Ruhumla beslenmek geçer gönlümden

Buluta değmeli saçımın teli
Okşasın yüzümü bulutun yeli
Bir de elimdeyse Peri’min eli
Dizinde uslanmak geçer gönlümden

Kırlarda çiçekler hep öbek öbek
Çiçeklere konar arı kelebek
Akşamleyin doğa çekse el etek
Seyredip hislenmek geçer gönlümden

Delibal diyor ki; arkadaşlarla
Dereler tepeler dağlar taşlarla
Cıvıl cıvıl öten türlü kuşlarla
Şarkılar seslenmek geçer gönlümden
Türküler seslenmek geçer gönlümden


Dost Kalemlerden


içimiz böyle yanar derinden
köyümün dere çeşmelerinden
en uzak tarlanın ötelerinden
çiçekler koklamak geçer içimden

hep köyümde kalayım her izinde
hayale dalarım her resiminde
başımı koyunca yârin dizinde
yatıp da kalkmamak geçer içimden ... Teşekkürler İbrahim ÇELİKLİ HOCA’M