Y a r ...AŞK desem sükuta bürünürmü benliğin? Suskunluğumun mazeretine suçlar yüklemeden Hangi dar vakte sığınabilir kepaze hislerim? Ayrılık diyorum? Boğazına düğümlensin istiyorum heceler? Kalbim, adımlarımdan daha yorgun yar Gelemiyorum Çağırıpta bitkin hücrelerimi umutlandırma. Klasik hikaye uydur istersen her zamanki gibi Ya da dur bi kerede ben acıtayım canını Sen huzura yürü Ben ruhuma bıraktığın çıplaklığıma Mutsuzluğun hükmünü giydireyim? ...Ve ne kadar ’SEN’ sığdırdıysam AŞK’ımın lugatına Bir o kadar bensizlik yakıştır A Y R I L I K sıfatına. Yüreği Sürgün // Kevser Baysal Köln, 20 Haziran 2013 |