KIZIL SAÇLI SONBAHAR

Ölümler zamanın külleriyle örtülürken masamda tanıdığım şimdi olmayan yüzler bir dolu resim hepsi yaşıyorlardı sanki,
evde ses olmayışı ne kötüydü,bir kuş misali büyüttüğünüz çocuklar bir gün olup yuvasından uçarken,dönmem dediği o şehirden,panik içerisinde yaşıyordunuz,

ne de severdi o şehri, bir şeyi çok çok isteyince oluyor galiba ama her an kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu,ve bugün benim niye başım dönüyordu ?

ama yine de şu telefon denilen şey ne güzeldi,sesi yanımdaydı şimdi kendi olmasa da tatile girecekler diye en çok kızımdan çok ben sevinirken arada şu yığılı gazeteleri okuyordum Yalova ve diğer yerlerde sular sıcak akmaya başlamıştı ölü balıklar sahile vurmuş ve bazı yerlerde sıcak su birikintileri vardı aman Rabbim neler oluyordu?

KIZIL SAÇLI SONBAHAR

Bak alaycı zamana ,akıp geçiyor yine gülerek yanımdan
bir dolu yıldızların sarmaş dolaş şimdi o gençler altında

atmışlar papuçlarını öteye konuşurlar gülüşürler habire
yaşamak yaşam bu işte dilediğince işte taze pembelerde


yeniden başlarmısın diye gelip sorsalar istermiydim acaba?
sanmıyorum aç değilim doya doya yaşattılar zamanı bana

ama olsun belki kızıllı sarı sonbahar yapraklarında zaman
yürür belki de çıplak ayaklarım yorgun argın düşene kadar


şimdi çantamın içinde bir dolu ilaç ağrı kesici vitaminler var
eskiden lavanta kolonyadan kokardı bozuk paralar

parfüm annemde orijinal arada gülümseyerek üzerime sıkarken
en sevmediği şey sokaklarda dondurma yalanırken azarlardı

boş ver vakit geç artık elini sallayan kötü öğretmenleri dinlemeye
kimi gülerek zamanı resimler kiminin önünü hayat keser zalimce

aslında dolu dolu yaşayanlarda ölüm bile sona gülümser sessizliğinde
böyle işte ,soluk alan nefesi söküp giderken katil oluverir hayat

günün birinde...


KIZIL SAÇLI SONBAHAR
ARADA BIKAR SARILARI BOYAR
HÜZÜNLER GÖZYAŞI OLUP
AĞAÇLARDAN KOPAR



Saliha hanım
bak
yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile