Merhaba Ölüm..
“ Ve bazen dirilmek adına,ölülerle hasbihal ederiz! “
Hani kimsenin sizi anlamadığı anlar, Dünyanın size sırt çevirmesi, Konuşmanız gereken onca kelimeleri yutarak susmanız, İşte konuşmadan anlaşılmanın yeridir burası! . . Sessiz bir mezarlık, Kapıdan tüm ölülere “selam” ile giriyorum.. Ruhuma üfleyen bir ayet “kullu nefsin zaikatul mevt” Gözlerim dolu dolu geçiyorum mezar yolundan. Uzletteyim.. Oturuyorum şimdi, Bilmediğim falan kişinin falan mezarı başında! Peygamberim diyordu ya “ Mûtû kable en temûtû”! Şimdi ölmeliyim! Toprağa gömülüyor bedenim, Acaba toprak beni nasıl saracak? “Hoş geldin” diye bağrına mı basacak, Yoksa ruhumu sıkıya boğazlayıp Kemiklerimi, kaburgalarımı birbirine mi geçicek! Münker ve Nekir geliyor işte, Rabbimi, dinimi ve peygamberimi soracaklar Cevabımı verebilecek miyim? Mahşer alanında herkes birbirinden kaçışırken, Ben hangi günahından kaçacağım. Hangi haklardan, hangi suçlardan sol elime verilecek defterim! Kevser Havzı’nın, Mizan’ın ve Sırat Köprüsü’nde halim ne durumda olacak? Gül yüzlü nebi şefaatini bana da sunucak mı? Yoksa yüzü kara olanlardan olduğum için, Beni tanımayacak mı? Nasıl bakarım onun yüzüne Yarabbim! Hani dünyadaki sevdiklerim, Cehennem narı mı ayıracak beni onlardan, Yoksa cennet bahçeleri mi buluşturacak? Sahi bu dünyanın şatafatını kaç duaya bedel kılabilmiştim? Nefsim adına kaç harama bakmıştı bu gözler? kalbimin boşluğunu hangi gereksiz duygularla doldurmuştum? Nimetlerini yediğim bu dünyanın kaçının hakkını verebilmiştim? "Dünyalık"larım adına olmayınca kaç feryadı figan etmiştim? İmtihanlardaki ahu zar hallerim hak adına mıydı? Dünyanın perdesini çektiği, Yıldızların döküleceği, Dağların yürüleceği, kimsenin kimseyi tanımayacağı anda ben hangi günahlarımdan hesaba sorulacağım! Heybemde ölüme dair hiçbir şey yok, Esefa’lar olsun bana da! . . Şimdi dirilme zamanıdır, Firaklar salıyorum bu boş dünyaya! Ebedi Nar-ı ateşten kaçmak adına.. Vuslatlara yolculukmuş ölüm, Yok olmak adına değil,var olmak adınaymış.. Merhaba ölüm, Yemin edilen Asr’ın vakitlerin hürmetine beni kucakladığın an, Beni sevdiğin zaman olsun. 18.06.2013 Semra’m Öztekin Kullu nefsin zaikatul mevt: Her canlı ölümü tadacaktır. Mûtû kable en temûtû: Ölmeden önce ölünüz. |
Yakın hissediyorum, kendime.
Nefesini duyuyorum, yüzümde.
Kalkıp gidelim dese,
Ölümü ilk defa,
Bu kadar yakın hissediyorum, kendime.
Bir dost, bir arkadaş gibi.
dercesine yine manidardı....