Veyl ki Veyl
-Şu büyükler diyorum!
... Ne çok habersizmiş gökyüzünden , toprak üstündeki ayaklar… Nefesler, bigane umutlardan. Kirli sularda yıkanmış bu ruhlar, Yeis’in simsiyah kasvetin durağındaki sudan.. Abı hayat iksirinden uzak Uzak kalınmış hep, Değerden, Hayadan.. Meydanlarda omuzlar, omuzları çarpar gider Her omuz, ayrı bir Adem Her Adem,ayrı bir dünya Dünya içinde savrulmuş beniademler.. . . . Yalın ayak umutlarla gidilen kollara Koşar adım dönen insanlar.. Viran edilen yürekler, Umutsuz kalmış bakışlar, Simalar sönük, Son çağın insanların son parıltıları.. Adı sus’muş’lar koridoru bu çıkmazların.. Umutsuz, bezgin, yorgun.. Nerdesin İnşirah! Nerdesin.. -Şu küçükler diyorum! … Köşelerde saklı duran gülüşlere , rayiha salar yürekleri.. Bulutlara selam eder bir çocuk, Ne çok müsterihtir, Ne çok mesrur Göçmüş çoktan ruhu masiva’dan.. Ebed diyor, ebed! Semra’m Öztekin |
Koşar adım dönen insanlar..
Viran edilen yürekler,
Umutsuz kalmış bakışlar,
Simalar sönük,
Son çağın insanların son parıltıları..
Adı sus’muş’lar koridoru bu çıkmazların..
Umutsuz, bezgin, yorgun..
Nerdesin İnşirah!
Nerdesin..
-Şu küçükler diyorum!
…
Köşelerde saklı duran gülüşlere , rayiha salar yürekleri..
Bulutlara selam eder bir çocuk,
Ne çok müsterihtir,
Ne çok mesrur
Göçmüş çoktan ruhu masiva’dan..
Ebed diyor,
ebed!
Semra’m Öztekin
ANLAMLI VE ÇOK GÜZEL KUTLARİM SEVGİLİ DOSTUM ŞEN VE ESEN KALIN SEVGİLER