Emanetin
Emanetini merak etme birtanem
Koynumda onunla uyudum yine bugün Sevgimle üşümesine izin vermedim Sarıldım sıkı sıkı kimseye göstermedim Okşadım onu usul usul incitmedim Yabancı hissetmedi emanetin Damarlarımda dolaşıp durdu Hücrelerime sevgi fısıldadı besledi açlığını Kalbimle ritim tutup dans etti Sevinçle yüzdü öylece beynimin denizinde Kavga ettiği mantığımla barıştı Hafifledim içlendim kaybolan yıllarıma Ama olsun geç değil ki Sevinç gözyaşı yağmurlarında ıslanmama Lacivert gecenin koridorlarında seninle dolaşmama Yakamozlara yelken açmama Güneşi gömerken mavilere kaybolduğum ışıltına Soğuk pınara ayaklarımı koyup çırpmama Dalgalarla kavga edip ismini yazmama Emanet bıraktığın kalbine Seni seviyorum diye haykırmama İZZETTİN AKYAPI |