çok içip kötü beslenen
zayıf çelimsiz bir vücudun
isyanında boğulmuş,

beyni nefsiyle çivilenmiş
tabanı delik bir insanım ben,

sesim ve soluğum
o kadar karışık ki ;

hayli sert zamanların
rüzgarını yemiş ve

iğrenç kokulara karışmış
sokak aralarına benzeyen,

ruhu günahların rayına döşenmiş
ölü gibiyim yaşarken.

beş on günlük ömrü
beleşe pazarlayıp,

kısmeti yalnış düşüncelerle
zehirleyerek,

başka alışkanlıklara
hala neden randevu verip
avunduğunu bilmeyen
bir adamım ben;

gözlerim kartlarını açık oynayan
kumarbaz gibi sağa sola fırlarken

insan olduğumu
unuturum zaman, zaman.

üçte bir ihtimale sığınmış
klas bir hayatın özlemi tutuştukça

herşeyi kendime mübah sayar
beyaz zamanların peşinden koşardım,
karayı özgür bırakıp.

iyiliği yüklenmek zor geldi
felaket yağınca ruhuma,

iğrenç dünyanın zanaatkarı olmuş
ne kadar çok çirkeflik var.

benim bana ait bir günüm var
işte bu sabah başka bir sabah
en tatlı gece benim için yıldızları ,

doğuruyor diyebilmiş mi
kötü ye kenetlenmiş dilim.

kimbilir aksine çok hassas
duygularına çarpılmış
zavallı içine kapanık biriyim,

ölüyorum,

zaman beyni mi hergün kemirip
korkularını yükleyerek
beynimi içerken.

ne kendimden eminim
ne yaşamaktan
bıktım bu ömrü düğümlenmiş
vicdanla taşımaktan.

ben.... güneşin altında doğdum
yıldızların altında
ölmeyi haketmedim......edemedim.