BİN SELAM
Bin Selam
İsyan başlattılar bir yerlerimden Ben şimdi çığlıklarla uyanıyorum, Kırdılar bir anda içimde sıkışa kalmış vazoyu, Ne kadar çok dertlenmişim? Ne kadar çok sıkılmış ve sıkıştırılmışım Birde baktım geride eser kalmamış! İliklerime kadar sömürülmüşüm. İlk gördüğüm anda solumaya başladım sanki Unuttuğum sende kalan ciğerlerime çektiğim nefesi Ciğerlerimde patladı deldi geçti ne varsa, Yüreğime kadar işledi çığlığın Bu özgürlük sevdan Sen çığlığın hangi sesiydin Ben uykuda bekler bilirdim seni Nerden bilecektim, Ne kadar unutkan olmuşum uyandı halk Ne yatarsın öldün mü kahrolası ey vicdan, Ne oldu şimdi biliyor musun? Sen gözlerini kapamış görmüyorsun! Aç gözlerini bir bak Yığılmış yerde yatan bir evlat Başucunda ağıt yakan bir anne İnsan yüreği kor olmuş tutuşmuş bir isyan Dayan kocaman yüreğim dayan Zaman gelmişse boşa isyan, Boşa bu feryat figan! Başa gelecekse ip serpileceksin Sehvin kırılacak olsada Selvi boyunca dikileceksin filizlerden olacaksın fidan Unutuldun sanma! Tohumlarınla serpiliyorsun vatan toprağına Seni kaybettiğimiz gün gibi hevesliyiz hep biriz İniyoruz meydanlara serpiliyor meyvelerimiz Paylaşıyoruz ekmeğimizi kavgada tutuşur oldu ellerimiz Dilimizde hep aynı türkü Bir gider bin geliriz. |