SON VEDA
Rüzgarlar çok eski, bir şarkı gibi,
Estikçe maziyi, getirir bana… Yağmurlar bir başka, ağlıyor sanki, Yağdıkça dokunur, her damla cana… Darmadağın evim, virane yurdum, Sayende her nefes, soluksuz durdum, Umut deryasında, karaya vurdum, Bir sandal misali, devrildim yana… Elmas olsan sana, hiç paha biçmem, Abıhayat suyu, olsan da içmem, Hakkında nefretten, öteye geçmem, Ölsen de üzülüp, ağlamam sana… Nefretimsin benim, sevgime inat, Sendin yanlış olan, bende kabahat, Ölsem de kalsam da, içim çok rahat, Sensiz gidiyorum, bir meçhul sona… Güle güle canım, sana bu veda, Artık dönüşüm yok, bu son elveda, Sensizliğe çoktan, dedim merhaba, Kızma alışıksın sen zaten buna… 23 OCAK 2005 BAFRA |
selamlarımla