Aylardan Nisan,ve vakit öğle..
Güneş tüm sıcaklığıyla tam tepeden yayıyor bu şehre.

Karşımda elleri toz toprak bulanmış, doğu yüzlü çocuklar,
Yüzleri öne düşmüş..
Kim bilir hangi hayalin, kaçıncı durağındalar..
Masum gülüşler beliriyor simalarında,
kim bilir neler geçer akıllarında..

Belki de tam bulaştı yüzüme bu sokaktaki topraklar,
Büyük şehirler yuttu hayallerimi!
Toprak görmez oldu gözlerim..
Ne güneşi, ne de oyunları,
Ve ne de, çocukluğuma doydum,
Yarım bıraktım seksek oyunlarımı,
Şimdi geç kalınmış oyunlara,
Acımasız oyunlar girdi hayatıma..
Ne yana dönsem umutlarımı yıkan oyunlar!

Çocukluğumdan kalan sokaklardı yürüdüğüm şimdi,
Hayatta merhaba dediğim,
Dünyadan habersizce umutlarımın canını beslediğim.

Merhaba çocukluğum,
Merhaba hayallerim,
Ve şimdi dönmeliyim..

Sancılı bekleyişlerle,
Gökyüzünü kara bulutlar saran şehirler beni bekler..
Gitmeliyim..



Elveda,tüm merhaba diye başlayıp bitirdiğim sonlar.!

Elveda…
…
Semra’m Öztekin
05.04.2013

Batman