Ölüme İntihar
Uygun adımlarım şafağın
Eşiğindeyken Ölüme iniltilerim harda kaynar suskun gecede Ateş böcekleri terk-i tel/aşta geceyi Sufi yanı başımda Ateşin hin/zır uykusunda yeni/k Ve ram/sesin mum/yasına sardım içimde seni Askere hükmün yok sahrada kleopatraca serilişin boşa Oysa Nil mısır’a armağan ki sen haramsın bana Uykuların ölümündeyken zehire gerek yok Yaşam bana sıfır inti/harını sunarken Saçlarına asılıydım baharın koynunda Ölümüme Siyah matemle gel/incede güz/eldin sen Baş ucuma kan/aviçeyle işlesin şiiri şair Aşk yarasından yedi verenler açtı bedenimde Karanfil tak sol yakana ad/etten olsun Kokusu tenimi rengi dudaklarını hatırlatsın bana Büyücünün taşları yol göstersin ki yıldız saçlarında Ya yol olup gel bana yada küllerin dönsün aslına Aşk dökümleri sorguluyor miladını ve ben susuz Kurt kapanı sözler akar ırmakta zehirler Us’u Ki ağlıyorsan baş ucumda kazanmaktır bu Öde/şir belki gözlerinle çizersem maviyi deniz |
Kutlarım yürekten
Saygılarımla ve dostlukla