adsız
öyle yani birden usandım ben
birden sahipsiz kalmış gibi yüreğim çok koşmuşta yorulmuş gibi çabalamış ama eline koca bir sıfır almış gibi birden biten bir olay gibi erken gelen sonbahar gibi nisan ayında yapraklarını döken agaçlar olsa mesela işte o benim herkes birden farklı sanki herkes sahte o kalabalık falan sen olmayınca hepsi tabi ki yalan seni düşününce hepsi geçiyor yorgunluğum kırgınlığım hüznüm gözyaşlarım sen benim yaşamam sebebim hayata bağlayan tüm siyahlarım içindeki grim ama ya sanada bir gün kırılırsam vazgeçmeden gel bence seni bu kadar kimse sevemez hiç kimse pişman olmadan gel... |