CANIM BABAM
Hüzünlü halimi görsen üzülürdün
Dalardı gözlerim düşünürken sevdiklerimi Teselli ederdin güzel sözlerinle Çok erken ayrıldın aramızdan Babam Bilinmez varlığımdın şimdi anladım Yılanlar sırtlanlar sardı etrafımı Başımda dolanır yırtıcı kuşlar Dostum yok düşman dolu etrafım Artık sensiz sılam gurbettir babam Sen varken bükülmezdi bileğim Sağımdan solumdan payandaydın bana Sensiz ’im dokunsalar yıkılacağım sanki Bana verdiğin nasihatler altın sözler kulağımda Sen hep yanımda kale gibiydin yıkılmazdım Babam Kimsem yok yalnızım ne Amca, ne Dayı Kimse anlamıyor kimse okşamıyor senin gibi sacımı Senin gibi çandan senin gibi içten Kimse sevmiyor beni yalnızım baba Herkes yüz dostu dönsem arkamı Eli tetikte hazır bekler sıkarlar mermiyi Merak etme Baba sen öğrettin dönmem arkamı Yıkamazlar Baba senin bıraktığın çınarı Senin şefkatine dünyalar bedel idi Sımsıcak sevgiyle büyüttün hep sevdin Şefkatli ellerinle okşardın sacımı Canım oğlum deyip sarardın kollarına Kırmadın kalbimi ne istedim’se gücünce yaptın Şimdi yalnızım seni çok özledim Seni seviyorum canım ,canım BABAM VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU 20.05.1995 |