KURUDU BAĞIMBahçemde yapraklar sararıp döküldü Çiçekler açmadı yasa büründü Bülbüller terk etti dönmedi geri Gönlüm hep yaşta ah beklerim seni Hasretim sana acılarda yüreğim Kapımı çalacaksın ümit ederim Yollar seni sorar hesap veririm Dön gel sevdiğim dön neredeysen Bir haber bırakmadın terk ettin beni Vasıf’ın Yıktın başına koskoca evi Sanki kalbimden yedim hançeri Döngel sevdiğim dön neredeysen VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU |