Ümitlerine Beş Kala Terk Eden BilmezIşıklara koşanlar bilemez, karanlığı Karanlığın, ışığı ilmik ilmik sancıların rahminde doğurduğunu Karanlığı bilmeyen, bilmez kâbusları Kalkan özlemin rüya trenindeki sancıları Ümitlerine beş kala terk eden bilmez Özlem için yorulan ruhları Beş kala vaaz geçen kavuşamaz özlemlerine Kavuşamaz, karanlıkta beklemeyen Kavuşamaz ışıkta bekleyen özlemine Kâbuslara beş kala karanlığın içinde koşarsın rüyalarıma Kalkan rüya trenimde kendimi tanıyanım seninle Bilmezler seni tanıyınca tüm âlemi tanıdığımı Karanlığı bilmeyen, Bilmez güzelliği ve hakikatin iç içe sırlarla dolu olduğunu Bilmezler tutkunun, karanlığın içinde geçen dehlizde saklı olduğunu Arar durular gün ışığında, beyhude Karanlığın ışığı gösterdiğini, bilmeyenler Ne görüyorum desinler, körüm göremedim desinler |