Bizim Yunus
bir mürşidin gözünde
buldu ahı duayla karışık çekti eyvahı kara gecenin bulanık sabahı bir şiir yazdım Bizim Yunus bir arı gördü benzi sapsarı bala tövbeli idi arı bırak dedi ah u zarı Bizim Yunus Ezan okundu kalbine dokundu Allah’a şükür için yakındı Duaya bürünüp Allah’ı andı Bizim Yunus düşünde anardı cananı tövbe sayardı her anı hiçe saydı şöhreti şanı Bizim Yunus hayatı dervişliğe adadı Mürşid mirasıydı Emre adı Şiirle çekerdi en derin feryadı Bizim Yunus Aşktan nasip aldı Aşkı miras kaldı Yaşamak için öldü Bizim Yunus... Yusuf Usuğ |