Yokluğuna
Karanlıklar çöküyor üzerime
Uykulara hapsolmuş rüyalar gibi Özlemin sıcaklığı yoğuruyor bedenimi Sarılmaktan nefesimi kesen yar gibi Gecelere sarılmıyorum artık Rüzgarlar okşamıyor ruhumu Gemiler gözlerimi kıyı bilmiyor artık Sen kalbimden gittin gideli Yağmurlar iri iri düşmüyor bakışlarıma,karanlıklar cirit atmıyor odamda Sessizlikler birikmiyor dudağımda ,göz yaşlarım kirpiklerime veda mektupları yazmıyor artık Güneşin gölgesi düşmüyor bir çığlık gibi pencereden Sen kalbimden gittin gideli Bilirsin yar Bir bakışın ölmem için yeterdi Buselerinden cennet damlardı yanaklarıma Ne zaman dokunsan parmaklarıma Titrerdim,düşerdim gözlerinden kalbinde ki boşluğa Bilirsin yar Çınar ağaclarının gölgesi,zambakların kokusu Sezai,Edip,Yahya,Orhan Veli duyguları Senin bakışlarınla bir olur ağlatırdı beni Tamam sus içimde ki çılgın Sus uyandırma içimdeki Tunaları, Nilleri Yine ağlatma beni,şiirlerle bir olup Köprüsü yeşil köylerle rüyalarıma girip yakma canımı Kendini rüzgarların bağrına alıp da Çalma rüyalarımın kapısını ağlatma beni Uykular derin,yaralar derin Sular keskin,içimde ki damarlar çığlık atsa da Yüreğim bir hayli sessiz Sen kalbimden gittin gideli... Yusuf Usuğ |