“Uçsuzdu sevgi pınarları,
Yazın ortasında yüreğe yağan
Kardı/ardı…”


Kaç adım!
Araftan bu yana
Yüz yakan nil güneşi
Aylak bir gecede örüldü
Zaman eğrileri hayata doğru


Kimliği kriminalde ölüler
Sağ yanaktan kurşun sekmiş
Ve sol omuz başları ezik
Güvercin balaları
Yazık yalnızlıkta
Savruluyor…


Ucu uyluk karıncalar
Soysuz prenslerin dibinde
Bu çadır zifafa gider
Bu yüzler kara gecede
Düşlere hırkalanıyor
Mavi ay solukları/
Nihayetsiz…


Ademin
İlk hatasından sonra
Çocuklar soluk yüzlü
İncir kokulu benizleri
Yalan sureler örüyor
Tarantula aşk girdaplarına


Sevgi bir bavul dolusu emek
Kılı kırk yaran insanlık
Kovuklara oymuş dili
Makus ve talihsiz
Sözlerde…


Son gelişler
İlk gidişlere gebe
Mutlaka avuntular bavulu dolu
Keşkelere kanaviçe pembesi


Talihsiz yargıların inadına
Sarı açacak çiçekler
İçinde mavi benekler olan
Gözleri halkalı çocuklar
Bir geleceğin yalansız
Sureleri kalacaklar/
Yamalı düş hırkalarında


Bu film bitmez!
Geriye sarar şeritleri…