ANAM

Bin dokuz yüz seksen yedi mayısın beşinde,
Bin bir zorlukla dünyaya getirdin Anam…
Küçücük bebekken bana her seslenişinde,
Sen kalbimdeki gülleri yetirdin Anam…

Her türlü sorunumda sendin başımda,
Yemedin yedirdin katık oldun aşımda,
Başıma bir iş gelip her hastalanışımda,
O sıcacık koynuna yatırdın Anam…

Bir tek sen severdin, karşılık beklemeden,
Her dem derman oldun, dert eklemeden,
Hep kucağına çektin, hiç iteklemeden,
Bir ömür mutluluğa götürdün Anam…

Küçük bedeni adam, edende sensin,
İnsanlık budur, dersini verende sensin,
Hatalarımı önüme seren de sensin,
Benim için sağlığını yitirdin Anam…

Ne sıkıntım olursa sensin yanımda,
Senin parçaların var, her damla kanımda,
Feda olsun sana bu bedenim, bu canımda,
Türlü dert ve sıkıntımı bitirdin Anam…

Tanımadım birini senden daha özel,
Yanlış bir şey görsen diyorsun düzel,
Elini dokunduğun her şey çok güzel,
Sanki bala, kaymağa batırdın Anam…

Otururduk sofraya yemek yemeye,
Sanki ant içmişsin anam yememeye,
İstemezsin ama mecburum demeye,
Sen yemez, önümüze iterdin Anam…

Kimsenin önünde eğilmeyin derdin,
Her türlü imkânı önümüze serdin,
Ne verdinse Anam karşılıksız verdin,
Kendini ölesiye sevdirdin Anam…

Bu Farsak-Oğlu seni her an anıyor,
Yanında olmayınca gönlü yanıyor,
Kaybetme korkusu ile kalbi kanıyor,
Bu gönül köşküme oturdun Anam…

Farsak-Oğlu ( Emrah ALKIŞ)
12.05.2013
tek kelimeyle harika bir eser gönlünüze yüreğinize sağlık

mostar01 tarafından 5/31/2013 9:50:47 PM zamanında düzenlenmiştir.

Tebrikler şairim,ellerine sağlık..........