Leyla makamıKonuşsana Leyla Neden sustun Yine uçurumlar mı düğümlendi boğazına? Kaderiyle baş başa bırakıp bir gece maziyi Kendini kapkaranlık yollara vurdun Vurdun da ne oldu Ar damarı çatlamış yanlızlığın Anı mezarlığı yüreğin Ve göz kapaklarına gömdüğün hüznün Seninle gelmedi mi? Sen yine kandır kendini Sevmiyorum de Özlemedim de Unuttum de Zayıflığını kimselere gösterme Saklamaya çalışsan da ele veriyor seni Bakışlarındaki boran fırtınası iklim Söylesene Leyla Unuttuysan sevdiğini Gözlerindeki kim? Hadi vur kendini yanlızlığa Küfret durmadan üstüne yağan anılara Dön tekrar tekrar maziye bak Ve bir sigara daha yak Vur kendini yarsızlığa Bırak Leyla Kendini kandırma Yüzüne çarpan her güzgar Hasret yüklü her damla Unutmaya çalıştığın her hatıra Daha çok hatırlatıyor onu sana Artık ne bu amansız sevda Ne bu kısır can çekişmeler Geçit vermez Kör bir kurşun bile merhem olmaz yarana Leyla Hüzünlerin acıların gözyaşların yollarda kalsın Sen gel Belki yeniden seversin Sahte yolculukların biter Yüreğini yollara sattıran şu felek Nasıl olsa sana yeni bir Mecnun hediye eder.. |