Acımadı ki..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Kaç korku kaldırdım tozlu raflara/Sen gideli yağız sevda bilendim/Eşiğinde mermer oldu bedenim..
Kim demiş hala sana tutkun olduğumu Güya geceleri yatamıyormuşum Bölük börçük uykularda adını sayıklıyormuşum Yemeden içmeden de kesilmişim Bilmem ki bu insanlara ne demeli Peeh Güldürmesinler şimdi beni Buğulu gözlerini hala unutamamışım Saçlarının kokusu sinmiş elime Ne zaman bizim şarkımız çalsa dağılıyormuşum Sen aldırma ellerin sözüne Ben o şarkıyı hatırlamıyorum bile Sırf senin adını taşıyor diye Her yeri o çiçeklerle donatmışım Aldığın gömleği üstümden hiç çıkarmıyormuşum Elimden düşmüyormuş resmin Billahi kuyruklu yalan Hem sahi Sen o resimdekilerden hangisiydin? Her sabah seninle gittiğimiz parka gidip Saatlerce yalnız başıma oturuyormuşum Öylece dalıp gidiyormuşum uzaklara Kimseyle konuşmuyormuşum Gizli gizli ağlıyormuşum Adımı çıkaracaklar bu gidişle Anlasana Ne zaman o parka otursam Toz kaçıyor gözlerime işte Olur olmaz her yere ismini karalıyormuşum Dönüp dönüp yazdığın mektupları okuyormuşum Durmadan sana şiirler yazıyormuşum Milletin ağzı torba değil ki büzesin Ben eskiden beri şiiri severdim bilirsin Dediklerine göre Hiç gülmüyormuş artık yüzüm Senden sonra hayata küsmüşüm Hadi canım Daha beni tanıyamamışlar belli Tamam sen gidince biraz kanadı kalbim Ama Acımadı ki.. |