Eve yakın üç çınar ağacı altına
kurulu bir park gölgesinde
oturuyor
ve etrafı izliyor.
Bakmayın,
yetmişbeş yaşında biri için
evden çıkabilmek büyük değişiklik.
Yaz sıcağı bankları işgal etmiş
ve güneş altında yalnızlaşan
park oyuncaklarına bakıyor.

Çocuklar denizi tercih ediyor yaz aylarında,
böylece parklar yaşlılara kalıyor.
Her gün aynı vakit
tam karşı banka gelip oturan yaşlı adam
bugün yok.
Uzak bir selam gönderiyor her nerdeyse
ve öylece akşamı beklerken oturuyor.

Bazen bir çocuk geçiyor
kuyruğundan çekip çekip
yerde sürüdüğü
ölü uçurtmayla.

Zaman ağır çekiyor
sadece
sonuna doğru
içinden hızla geçtiği
gençlik manzarasının.

Belki yarın burada olmıycak
ve bunun farkındalığında
güzel havanın tadını çıkarıyor.

Gökyüzü,
çocuk elinde
mavi balon…