DEVRİK DÜŞbir düş devriliyor kökleri yüreğimin ana alterlerinde bir düş daha düştüğüm uçurumlarda korkuya batmış çiçek yaprakları açıyor sabahlarımda buhranlı seyahatlere tez gözlerim yumuluyor hayata bir düş gömülüyor bir düş ucu ta bulutlarada an be an yorgunluk kokuyor saçlarında aşkın yakaladım sandığım elimde sancılı ve bir o kadar güçlü hicran filizleri gizli bahçelerden emanet dur diyorum zaman aldırmasa da dur diyorum bir az daha sanki durduğu vaki olmuşta kayboluyor kızıl ufuklar güneşin doğduğu yer uzak ve sen dokunsan ne yazar ellerin güneşim olmayacak kadar sıcak gölgeler heyhula gecelerin korkulu silahı çocukluğumun romanlaşan en korkunç yanı selvi kavaklarının rüzgarla raksı ve geç kalmışlığım her akşam bir düşü gömüyor gözlerim her sabah bir umuda açılıyor yorgun hiç aldırmadıklarım geçiyor kapımızın önünden hiç duymadığım umut satıcıları gelin alın taşıyabilirseniz bedava davul seslerine karışmış kızıl gecelerin birinde d/üşüyorum yollarda gel diyor bir memleket tam da kaldırımın yukarıdan aşşağıya sol yanında saç örmeyi unutmuş kızlar anneliğe soyunurken bir ben bir de taklidine yeltendiğim yiğitler titriyor çaresizliklerine gel çocuk masumiyetini yitirmeden düşlerin büyümeden daha uyan derim |
her sabah bir umuda açılıyor yorgun
odaklandığım dizelerdi..
tebrikler..
denizhantemel tarafından 12/16/2007 12:25:53 PM zamanında düzenlenmiştir.