FİGÜRAN
hadi sen ressam ol
acemi ben senin gözlerinle bakarım mevsimleri çizersin sahne der gibi perde der gibi umut bulutları mutluluk muştular dur yahut baştan alalım sahneyi ben toy bir figüran arka taraflarda biryerde öylesine duran sen ah sen dilim varsa söylemeye bir izin verse yönetmen oyun değişecek gökten birsürü elma düşecek dedim ya ben yorgun bir figüran kızma hemen istersen yazalım şu sahneyi baştan adın gül olsun senin öyle ya bir adın olmalı ben ikinci adam durmadan aynı yere bakıp ağlayan aldırılmayan aslında kimse birşey bilmiyor oyun yalan adın bahar olsun senin iyisimi gül deyince nergis lale deyince sana çıksın tüm yollar hanımeli kokuları senden gelsin olmadı yine biliyorum ben burda bilmem kaçıncı sıradaki adam silik kalan hiç hicap duymayacağım sana yakın üçüncü sırda olmaktan biliyorum herkes biliyor yönetmen izin verse sana dans teklifi eden o şanslı züppeyi tek seferde yere yıkabilirim ah sen de biliyorsun boşalsa sahne en güzel doğaçlamaları ben sereceğim ayaklarına şu keman sussun vermli sancı gibi saplanıyor her dönüşünde raksın benden uzaklaşışın hep böyle arkadanmı göreceğim seni ah güzel bayan adını bile söylemem yasak nerden tanıyorlarsa seni ne yalan isimler veriyorlar adın süreyya olmalı senin ışık ışık adın bahar çiçek çiçek adın deniz olmalı senin mavi mavi nerden bulmuşlarsa bu suzan’ı bak nüksediyor her değişinde saçlarının rüzgarı bak eriyorum bak işaret geldi sahneden sürülüyorum hadi bir dön sırf beni görmek için bir dön yoksa sen de mi yalansın uçuşan eteklerin ve gülen yüzün herşey mi yalan yaralayan .... |