BAD-I SABA
Gecenin matemini sararken humar gözler
Yağar gökten yıldızlar dalar uykuya düşler Aşkın irem bağında dinlenirken gönüller Döner semaya eller nevcivanlar titrer Esirgeme vuslatı benden ey peri tacım Bırak süreyim yüzüm derunun mihrabına Vazgeç son bulsun artık bu firkatin bestesi Sesine gül yüzüne dildarına muhtacım Bırak sunsun kevseri mecliste peymaneler Mest olsun ney sesiyle ortada semazenler Vururken kirpiğinin gölgesi mah yüzüne Uyan ey bad-ı saba seni bekler bülbüller |