Açık Bavul…Rüzgârgülü / durgun… senden sonraydı kalan kırmızı leke sıvası dökülmüş duvar öylesi çocuktum yalnızlığı oynayan. açıktı bavuldaki saklılar Ortaköylü bir eşarp boş şişede badem likörü tebessüm ve unutkan sarhoşluk şarkısıydı çalan. eskirmiş ezgiler zamanla uzak gemiler uzak rüzgârlar kumsal ıslak gözler kıyılar veda serenadı deniz değişti biraz huysuz biraz alıngan belki biraz bendim onlar. Yüzü astarı düşü rüyası Islak mendil kurumuş yapraklar Ne zaman bir kitap okusam “Gelmesem de bekle beni” Başucumda söz saklar. Fotoğraf Oktay Bingöl |
aynen öyle!
tebrik ederim...