VURGUN
Nisan yağmuruydun yağdın özüme,
Aşk tohumu ektin kıraç düzüme Vurgun yedim gözlerinden gözüme, Düştüm girdabına çıkamıyorum. Ördü örümceğim sevda ağımı, Yan ateş böceğim, ışıt bağımı, Tutuştur içimde yanardağımı Islandı kibritim çakamıyorum. Hayallerim çözülmeyen bilmece İsmin dudağımdan düşmeyen hece. Sevdanın yelinde savruldum çece Aşkın harmanından çıkamıyorum. Kendi zindanında çürür yüreğim Kırıktır dümeni çekmez küreğim. Ömrüne bin ömür katmak ereğim Sevda yokuşunda tıkanıyorum. Vuramadan nefesim nefesine Yükledim ahımı bülbül sesine Kader ayrı yazmış aşk hanesine Vuslat kandilini yakamıyorum. MELAHAT ÇETİNKAYA |
Eften püften şiirlere nazar boncuğu takan edebiyatsızlar böyle güzel emekleri göremezler.
Çünkü edebiyattan anlamıyorlar.
Selamlar.