Tali yol
Aşkın şehre yalınayak süzüldüğü vakitlerde
Yorgun bir sevdayı yolcu ediyordu yüreğin.. Hep bir virgülle noktalanıyordu sözlerin Yapışkan bir can yanmasıyla Kalbini bağlayıp paslı mengeneye sıkmak istiyordun Parçalarcasına Günlerine yamanan yıldızlara da aldırmıyordun Küskün madenciler deşiyordu çünkü beynini Lavlar can evinde sürgündeydi Ama nasıl da gidilesiydi yollar Oysa kalleşti adımların Uzandığın dağlar çok ötedeydi Yine de Hiç kimseden öğrenemezdin Sancılara umut giydirmeyi Sonu dipsiz beklemeyi Ağlar adım gülmeyi Ve hiç kimse öğretemezdi sana biliyorsun Böylesine derin böylesine keskin Aşk denilen o kelimeyi Artık bütün olanları yaşanmamış farzediyordun O sana daha yeni gelmişti halbuki Sen gidiyordun Şimdi bir ok işaretidir dilin Gösteren şimdiden gerisini Ya da bir yanılgı kadar ilerisini Resim ortada Sen getir gerisini.. |