karmaşa
uğuldayan bir sessizliğin pençesinde gece
yıldızlardan birazı kayıp ay kendi halinde hiç kimse yaşamıyor gibi alabildiğince ölü şehir rüzgar biraz küs bahara birazda sarhoş ellerimde ellerin kokuyor yine kapalı perdelerin ardında gölgeni arıyor gözlerim suskun birkaç kelimenin ağzına dayadığım kerpeten davacı olacak katlettiğim satırlar yüzünden benden farkındayım içim içinden çıkılmaz halde hatta içimden çıkıp ardına bakmadan gidebilme derdinde gece sıkkın gibi biraz birazda kafası bozuk demlenesi var penceremde hadi devirelim saatleri uyusun evren çelme takalım yokluğuna kolkola girip geceyle şafak vakti öpelim yüreğinden... |
içim içinden çıkılmaz halde
hatta içimden çıkıp
ardına bakmadan gidebilme derdinde
gece sıkkın gibi biraz
birazda kafası bozuk
demlenesi var penceremde
hadi devirelim saatleri
uyusun evren
çelme takalım yokluğuna
kolkola girip geceyle
şafak vakti
öpelim yüreğinden...
Ne güzel olur usta............
Yüreğine kalemine sağlık
Beğeni ile okudum
Selamlar