Gölge Oyunu
canda bir yara k/ara göz
yıkıldı perde kalmadı s/usta söz tinsel bir vedaya bölünür uykularım hayalîn meyleder sevdama kör ruhumda sahnelenirken gölgenin oyunu çek suretini izimden bağışlanmaz ihanetin kanadım değer hicrâna ahde vefan inkara düşer söner nur ölür ruh son hevesini verirken aşk gül teninden tek damla üşür avuçlarımda başında yas tutar z/alimin öz sol yanında ben nefesinde tutunduğun şehadet yorma soldurduğun ömrü sebat etmez gönülde affın çöle susar dudağında köz kırdın gönlü, eyledin viran düşürdün suretini b/ağrıma çığlığın boğulurken mahşerde bir viran yâr ağlar dilinde varsa aşktan kusurumuz Affola… |
ben nefesinde tutunduğun şehadet
yorma soldurduğun ömrü
sebat etmez gönülde affın
çöle susar dudağında köz
..
Güzel ve hoş mısralar şairim... Duygularınıza bereket.