Arka sayfadanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kasis var sokakta, bir an yavaşlıyor araba. Kaldırıyorum başımı daldığım sayfadan. Top oynamaya doymamış çocuklar terden ıslanmış, al basmış yanaklarıyla geçiyor yanımdan. Birinin koltuk altında top, konuşup gülüşerek yürüyorlar. Böyle bir düşüm mü var? Böyle bir resmin mi bende kalan... Kopuk kopuk mazinin sayfalarından. Sesleniyorum şimdi sana arka sayfadan...
sokakları düşünüyorum en çokda rayları birleştirip, ayıran yolları çeviriyorum sayfayı beklemek mesele değil özlemek hiç değil sorun; sezgisel, düşsel, düşünsel, beklentiler... dışında kalmak değildi mevzu -birini sevecek olsaydım seni severdim rassal değişkenler rassal süreçler olaylar kapı duvar olasılık(sız)lar... an olur sabahında umudun geçmişin izdüşümü düşer öteye rastlarsın her yerde geride bıraktığın yüze döngüsünde hayatın dünyayı dolaşan pergel gez dolaş başladığı noktaya döner fasit dairedir çember şimdi kaç adım ötesindesin hayatın kaç adım gerisinde neyin korkusuydu çekerken oku -kabul edersen sadece bir dostum koyduğun nokta iz düşürürken hayata her yazı bir günce her şiir çetele harf harf yazıyorum seni ömrüme -unutma ki ben okumayı geç sökmüş bir çocuğum... dön dolaş okumak düşüyor payına banada yazmak anlamaya çalışma tutma tutanak çevir sayfayı nasıl olsa kapanmayan dosyalar zaman aşımına uğrar... 05 Mayıs 2013 - Zeynep Özmen |
ve
unutma ben okumayı geç sökmüş bir çocuğum...
ne kadar hoştu burası
kutluyorum saygılarımla