Göğsümde Güvercinler
sen,
mağrur çiçek ötesinde kayıp kokun, sarp dağların eteğinde ki gizli gerçek. su içer dudağından sonra da yakar kendini cennet kuşu, uzak şehirlere uzanır içimin göçüde aklımda saklambaç oynar gözlerinin kahve kurusu. açılır yüzümün kapısı bazen her gece,yırtılır en karasından ve her seher genişler şafaklar boyu, sıyrılıp gelir gibi olursun arasından köpürürüp kırılır mavi gökyüzümde sen giyinip kuşanarak geçersin boşalır caddeler, bakarım sana ben nefessiz gezinir göğsümde güvercinler. Faruk Civelek |
tebrik ederim