İzahŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ölüm benim için
Ben ahiret için Ahiret hepimiz için yaratıldı. Cehennem bile olsa sonum Dibi ikimiz için Âmin de kuş hakkı için serçeler ölmesin…
Yaraydı kabuk tutmadı
Yaraydı aslı astarı kanattı Yaraydı bir armağandı İmtihandı çok şükür Varlığının idrakine Aldanışlarımdı Takvimlerin Kadim intiharıydı Adını çağırdığımdı İki dudak arası zikrim Görmezden gelemediğim İçimde su görmez çöl müsün? Yağmur duasını ettiğim Sen diyarında gökyüzünü seyreden Gülüşümü ödünç alıp serçelerden Sana en afili yalnızlığımla geldim Bu yüzden mahzun uçar şehrinin kuşları Bu yüzden gök kubbeden düşecek kanatları Merhametin yokluğunda Vicdanın insafa gelmediği yerdeyim Tabiat vazgeçti yeşermekten nerdesin? Firdevs’i a’la mısın? kul Atsan atılmaz satsan paha biçilmez Aşkından ölmek için geçtim sıratından Ki cennet sana haram kılındı Ben cehenneminde yanarken Her bakış gözlerinin bahanesidir Ne görülür ne bilinir ne duyulursun Yoktur izahı kendinden vazgeçişin Kırk yıl hatır güderken mağrur yüreğin Bir fincan kahvenin köpüğünde misin? İnsafa gel kul Sancıların sıklaşmakta Aslına bulandığımdın, Aslımı unutturan Yeminle Sen aşkı bilemedin O seni bilse dahi Bir elif miktarı titre beni Ölümü doğuracaksın Yüreğin bana zemheriyken Henüz serçeler ölmemişken H/içlendiğimden habersizken Bir gün/ahımdan sorulac/aksın O gün bende d/eğil/sen Söyle kimde doğrulacaksın? |