Dokunur yüreğime sesim...
Yorgun vede bitkin yüreğim
Şimşekler çakıyor Ve yıldırım düşüyor bilmediğim yerlere Sağır duygularım hareket ederken beynime Kalbim emrinin gölgesinde mecalsiz kalıyor... Birşeyler tersine dönüyor Karanlıklar alabildiğince karanlık Geceler uzadıkça uzuyor Sessizlik ölümle eşdeğer sanki... Sanki duraksız saatlerini tıkırtısı Her an beynimde işliyor Ağrısız,sancısız Ama yükü çok ağır Vicdanla çatışma halinde Bir vurgun şiiddetinde... Esaret ikliminde yarım kalan Umudların tohumunu ektim Birgün umudun yeşereceği baharı bekliyorum Oldukça uzun bir yol var arkamda Ömrümün neresindeyim,nerdeyim bilmiyorum Ama hala hayatla mücadele halindeyim... İçimde fısıltılı söyleyişim Bir cümlen,bir sözün Vakitli,vakitsiz Dokunur yüreğime sonrası Dokunur yüreğime sesim Farkında değilim belki Belki sensizliğin kollarında çaresizim Belki de sağır duygularımın esiriyim... sevay |
Beğeni ile okudum
Yüreğin kalemin hiç susmasın
Saygılar........