ŞİİRİN ADINI KOYAMADIMSeni gün boyunca göremesem, Sesini duyamasam, Çakıl taşlarına basmışcasına acır yüreğim... Kaşını, gözünü, dudağını, Elini, ayağını, saçını, Kol çantanı, mavi renkli giysini, Kısacası, senin olan her şeyini kıskanırım.... Bir çocuğun şefkatle başını okşayışını, Kucağına alıp öpüşünü bile.. Saçlarını rüzgardan kıskanırım, Değil yabancı bir el, Rüzgar bile değmemeli saçlarına, Soğuk çarpmamalı, Güneş yakmamalı yüzünü. Seni senden bile kıskanırım... Yanlış bir durakta otobüs bekler gibi, Saatlerce, gelmeni bekler dururum, Sabırsızlığımdan olsa gerek, Kol saatimi kırıp parçalamak isterim. Manyak gibi öfkelenir, Boş gözlerle etrafa bakar dururum, Ya beni görürsün de, görmezden gelirsin, Ya da yüzüme bakmak istemezsin... Ne zaman sana rastlasam, saati sormak isterim, Anlarım ki, benimle başka türlü konuşacağın yok senin, Birkaç kez cesaret ettim, tam kelam çıkacakken ağzımdan, Lal oluyor, buz gibi kalakalıyor dilim... Senin bir sevgilin var, Sonuçta bağlı kalbin, Sonuçta ben kimim ki? Hep elde var sıfır. Benim özgür bir ruhum var, Bir de ama’sı. Bağlandı elim kolum, Platonik bir delilik mi ki benimkisi? Yoksa, böyle kendi kendimle gelin güvey olmazdım, Adını koyamıyorum, Sana toz da konduramıyorum, Ama seni yüreğimin en güzel yerine koyuyorum, Ulan yine aklıma düştün, Başımı döndürdün tatlı şey... Baksana, şiirin adını bile koyamadım, Şimdi susayım ben, Sen, rahat ol. Vecdi Murat SOYDAN (Yaşanmamış Aşkların Şairi) 24 Nisan 2013-Isparta |
Adını koyamıyorum,
Sana toz da konduramıyorum.
Ama seni yüreğimin en güzel yerine koyuyorum,
Ulan yine aklıma düştün,
Başımı döndürdün tatlı şey.
Baksana, şiirin adını bile koyamadım,
Şimdi susayım ben.
Sen, rahat ol.
Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
24 Nisan 2013-Isparta
Duygu yoğunluğu olan mükemmel bir şiir okudum
Yüreğine kalemine sağlık
Selamlar