Aşk'a Namüsaitim
Yar dedikçe yarım kalıp unutmamış unutulmuştum
Her vedalaşmadan sonra unutulmuyor ki acılar Sen vedalaşıp giderken unuttun Yavaş yavaş sevgimi sana muhtaç bırakarak hemde Ya ardından baka kalan bana ne demeli Anlık seni seviyorum demelerde kurtarmıyor bizi Belki senden gidişim acılı ama kolaydı Ya kendime gelişimi nasıl kandırıp katlanırım ki Bende unutmaya yüz tutuyorum Ayrılığı ,aşkı paylaşırsak Üç sana İki bana olsun hepten Ben yalnızlıkları seçeyim sanada mutlu sonlar kalsın Kitap aralarına sakladığım güllerde kuru ve cansız Ki ben aşka namüsaitim artık tek kişilik yerim dar şimdi Adresine teslimi zor mektupsun iadesi kaçınılmaz her defasında Nereye gidersen git hep bana döneceksin gerisin geri Ben ardından ağlayanın ısrarla kiralık şiirler okuyanındım Aşk hastası kurt adam yada vampir gibi kanını emecektim Ne sayarsan say işte öyle sevdalıydım sana Oysa bedenim toprağa müebbet şimdi Kara sularında girdaba bulanıktım korsanlarca teslim alınan Sen mevsimsiz her dönemin devrim balığı denizimin Bense o çok korktuğun özgür ve aç martı semalarda Dem vurur katil bakışları yalnızlığın kimse duymaz beni Geride ki aşkını evlat edinen kim ona iyi bakın derken avazımca Sana tabiatın bağrından elveda diyorum |
Ama gönül kapınız aralıklı kalsın.Kimbilir anlayıp döner belki.
Kutlarım arkadaşımı.