saçmalıyoruz
bazen..
bıçak sırtı cümleler takılıyor kalemime yutkunamıyorum.. ya öznesi muaf kendinden ya yüklemi tamamlanamamış.. biraz yağmur yağmış gibi üstlerine.. birazda tozlanmış yağmur öncesi.. her şeyin mübah olduğu sayfaya yasakları yasaklıyorum sonra yarım yamalak telaşlara kanıyor kalem.. kusuyor boğazındaki ilmekleri.. zamanın zamansızlığına kafa tutuyor aklımın akılsızlığı.. tutuklanıyor.. savaşın tek tarafına esir düşüyoruz birlikte.. alabildiğince saçmalıyoruz... |