BUZLAR ÇÖZÜLÜYORFakir bir yalnızlık benimkisi. Kuytu odamın sessizliğinde dolaşır Yoksul duygularımla savaş halinde Ve karlar kaplamış yeşil ovaları Yağmurlar ağlıyor örtünen güzelliklere Çırılçıplak ağaçlarda dallar üşüyor Hafif bir yelde tiz bir duyguyla Bir kışın akşamüstü ve bir zindanda Penceremde kanatsız kuşlar gezinir Çiselercesine ağlayan yağmur damla, damla Buzları çözüyor. Toprak doymuş bahar tohum atmış Bulutlar geziniyor, aydınlık gün ışığına inat Yalnızlık cehenneminde hep yalnızlık Yalancı yapmacık bir aydınlık bu Baharda filizlenen ağaçların kışı yaşaması gibi Fakir, yoksul ve yırtık bir aşk bu Avare dolaşır kuytu odamın sessizliğinde. Bir patikada yalın ayak, bir akşam sessizliğinde Karlar eriyor buzlar çözülüyor ağlarcasına. Korkunç gerçeğin kâbusunda pençesine mahkûm Alıp götürüyor beni parça, parça Yüreğimin duygularımın yok oluşu gibi, çözülüşü gibi. Buzlar çözülüyor. |
Kutlarım...
.................................. Saygı ve Selamlar.