Yokluk
Hangi takvimin çığlığı yüreğini yakan
hangi şehrin sokağında unuttun kalbini? bir yangından sıçrayan ateşe dokunup yakan bir ben miyim kendini? A-r-t-ı-k Bütün kalabalıklar susuyor içimizde, şehirler usanıyor uğurlamaktan gölgeni. Bildiğimiz bütün hayatlar kaybolmak üzere, az kalıyor kıyamet gününe. A-m-a Ödünç bir anı bile kalmayacak geriye uzaklardan üzgün bir kadın aralayıp perdeyi umarsız deviniminde tarihin köklerini yolar elleriyle kızgın öfkeli. Ç-ü-n-kü zaman öğrendi kendi kendini yok etmeyi susarak.. ve sesizliği yok olmak içindir. yinede bekliyor ve gitmiyorsa bir parçası gamzelerin içindir. m-jgan |