YALNIZLIĞIM
Yalçın kayalıklarda dalgaların sesinden
Hüzün nağmelerini dinletir yalnızlığım Ölümü hatırlatan o soğuk nefesinden Yaralı yüreğimi inletir yalnızlığım Rüzgâr kendi halinde, yıldızlarsa âvare Ay ışığı hayalbaz, efsunlar hâre hâre Hıçkırıklarla coşar, bana sormaz. Ne çare? Uyandırıp geceyi ünletir yalnızlığım Ayaklarıma değen köpüklerde ne yazar? Adres kısmında hangi taze kazılmış mezar? Karanlığıma birden yakamozlaşıp sızar Acı bir tebessümle şenletir yalnızlığım Ha düştüm, düşeceğim; belime sarılan kim? Belki de içimdeki yok ettiğim ötekim Gölgeleri getirmiş, oysaki ben hep tekim Fısıldar, kulağımı çınlatır yalnızlığım Bugün değilse yarın, kapanınca perdeler Salımdan tutacaklar acep şimdi nerdeler? O ince kalburundan hâtıraları eler Garipliğimi suya anlatır yalnızlığım Sürüncemede kalan kararım netleşince Süzülür gözlerimden yaşlarım ince ince Ecelin şefkat eli saçlarıma değince Derdime nokta koyar, sonlatır yalnızlığım Mücella Pakdemir |
saygılarımla..