VE ANCAK SEN ÖLÜRSEN,.. ÖLÜR...!
Bir insanın içine girmelere ,
Sarıp sarmalamalara can atmışsa bir insan , Çoktan içine almıştır o’ nu . Ölünce o , ölür... Elini uzatıp dokunamayacağı ten , Bir daha işitmeyeceğin ses ve hissedemeyeceğin nefes , Artık her zamankinden daha fazla senindir... Boşluğunu doldurmaya üşüşmüş birileri , Asla o nun olmayacakları kadar senin... Hatta son baharda hazanın hüznü , İlk baharda leylak tomurcuklarının tazeliği kadar senin.. Ve hatta , yüreğinden koparıp Arşı titrettiğin duaların kadar , senin.. Toprağa gömersin , Yüreğinde kıyam eder.. O, Ölür,... ! Bir bayram günü kapını çalan neşeli çocuklarla , Deniz kenarında manzaraya meze , Demli bir çayın buruk tadında , Çakan şimşeklerin ardından Yüzüne değiveren ilk yağmur damlasının ürperten ıslaklığında , Güneşe kesmiş pırıl pırıl sabahın içeriye süzülen sıcak ışıklarında Aniden ve türlü biçimde geliverir yanına , TAAA YÜREĞİNİN İÇİNDEN... Çünkü o senindir... Ve ancak sen ölürsen ,.. ÖLÜR...! ...Selda İYİEKMEKÇİ... |
Dizeler harikulade :) Tebrikler