Gelde sende görsünler
GEL DE SENDE GÖRSÜNLER
Salın meydanlarda nazlı ceylanım Gezde endamları sende görsünler Çık tozlu yollara eyy küheylanım Tozda ğaleyalar sende görsünler Amber amber kokun alemi sardı Dilde eyleyenler fesatlar vardı Araya keşfi raz hasitler girdi Bozda müşerrefi sende görsünler Bağlamış alları ebru beline Çeşmi niğahına zülfün teline Sırra nihân kalem almış eline Yazda nazireyi sende görsünler Abı kevser akan şirin cevepsın Konuşamaz diller söyle ne yapsın ALLAHIN verdiği bir mahitapsın Sözde edebini sende görsünler Ne yokuşlar çıktım tümsekler serli Aleme süzülen bulutlar terli Ben adamın diyen insanlık kirli Ezde beşeriyet sende görsünler Mücella eyler dil olmaz bahane Dalga dalga sarsın kokun cihane Dinlemeye geldi bütün sahabe Özde muhabbeti sende görsünler Haruni akibet fer gözden gitti Dertlere belendim sır sözden gitti Şükürler yarabbim kir yüzden gitti Süzde selameti sende görsünler Harun yıldırım nihan ( saklı ) beşeriyet (adamlık ) |