İçimdeki Sessizlik
İçimdeki sessizlik
Ellerimde yüreğimi hissetmek gibi. Hatıralar suspus Aceleci, bitkin Suskun ve edalı Siyah beyaz fotoğraflarda donmuş zaman. Ruh yorgun. Yorgun, fütursuz ve perişan Gülmek isteyen, ağlayan kimi zaman. Düşünen Düşündükçe isteyen Bir beden,bir de ben. Geceye tılsımlanmış ayın, gözlerinden süzülen hazan, Gül yapraklarında. Ceviz sandıklarda bekliyor Naftalin kokulu düşler. Sarı renge meftun olmuş yürek dalgalarım Buğday başaklarına arkadaş. Gecenin koynunda ki sessizlik nidasında Bir umut, birde ben. Köşe bucak saklanmış gülüşler Kara mısraların tutkulu isyanlarında. Geçmişin öyküsünde bir haki rengi yüz Ölüm uykulu karanlığı aşıyor. Anlamsız cümlelerimi siliyor İçimdeki sessizlikte susuyorum. Geleceğin hatırına, Bir damla mavi hatırına, Bir anlık ışık hatırına , Susuyorum. İçimdeki sessizlikte uğuldayan Hep uğuldayan Bir orman gibi susuyorum Kaybettiklerime yanmadan. Ne dersin ? Kalemimde çoğalır mı artık Umut sözlü şiirler ? Ya da Yeniden mi doğar içimdeki sessizlik ? Yüksel Bey Ocaktan. |
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın.............
Saygılar selamlar........................