Yenik Yaşamlar
kurumuş bir çınar yaprağı gibi
ömrünün çilesi düşmüş rengine gülmelerin arkasında duran hüzün kaçamaz kuytularına çizgilerin sırça sarayları yitik geçmişin gözlerin aynan,acıları yansıtan güneşin savunmasız yüzünde alabora oluştu bakışlar hep beyaz bir sayfayla açılan bitik cennetin ibresiz pusulasında koşmalardı yasak meyve tadına biteviye sıklaşan adımlar bir tek çıranın tutkusunda yiterken cehennem kütüğü kızıllarda çengi havalarının en alası çalardı gelmeler, gitmelerdi masumiyetlerde fire verdik rüzgarın fayraplarında çünkü kırılgandık bir küseğen kadar zaman mı yavuz hırsızdı yoksa,biz mi hazırdık yenilgilere Mehmet Bardakçı |
Çok güzeldi şiiriniz
beğeniyle okudum
sevgi ve hürmetle