ne zaman yükselse tamu ateşi
cennete istila başlar,sermest imgelem
titrekliği dizer gözlerin
dişiliğin kuşanıp gelirsin
libidomun çilingir sofrasına

ay ışığı
gülümseyen kar tanesi
şömine ateşinin çıtırtısı
kırmızının en koyusu ruhunla
çıplak göğüslerini öpen siyah saçların
suç ortağıdır kösnül yolculuğumun

baharda dirilen doğanın dirimi
ikiz tepelerinin açlığı sert rüzgara
yamaçlarının yangını bin buse suya
endamı koyağın şölendir
teninde ateşin menevişi

unutulmuş merteği uçurur
küçük dudaklarının arzulu aralanması

Matisse’in mavi kadınları
Venüs ve Mars’ı Boticeli’nin
Trutat’nın Bakante’si geçer önümden
masumiyetleri terkedilmiş hazzın terkisinde

şahlanan yağız atım çatlar
zevk suyu verir ininde
bal alırken kuyusundan kana kana

ah Van Gogh’un deli sarısı

delirtir yüzükoyun albenin
düşmüşken siyah saçların
ıssızlığına ince belinin

ateşin renkleri sevişir teninde
Bahname okurum ezbere

asi dalgalar vururken kıyılara
hoyrat kıvranışlar çıkar ayyuka
çırpınır sesler çılgın ritminde
adlarımızda sonlanırız
bir biziz birbirimizde,hiçiz

yağmur zamanıdır,mevsim ilkbahar

Mehmet Bardakçı